პიჟამო ან ხალათი, თმა შეკრული, მაკიაჟის გარეშე – ძირითადად ასე წარმოიდგენენ ქალებს საშინაო სიტუაციაში. ითვლება, რომ რომანტიკული ეტაპის დასრულების შემდეგ, შესაძლებელია მოდუნდე და დილას მამაკაცს “იდეალურად” აღარ დაენახო.
მაგრამ, არსებობს სხვა სახის მაგალითებიც, როცა ქალი პარტნიორზე ადრე დგება, თავს იწესრიგებს (მაკიაჟი, ვარცხნილობა, ტანისამოსი) და საუზმეს შემდეგ მიირთმევს. საღამოს კი მაკიაჟს მაშინ იშორებს, როცა ქმარს ჩაეძინება. ამ კატეგორიის ქალბატონების აზრით მოვლილი იერი მამაკაცს სიამოვნებას ანიჭებს, განწყობას უმაღლებს და ურთიერთობაშ რომანტიზმის შენარჩუნებას ემსახურება.
მაგრამ, ყველა არ იყენებს დეკორატიულ კოსმეტიკას სახლში, მითუმეტეს მაშინ, თუ სამსახურში ან შეხვედრაზე წასვლა არ უწევს.
აი რა დაწერეს ერთ-ერთი ფორუმის დისკუსიაში:
სამსახურის შემდეგ – სავარჯიშო დარბაზი, ამიტომაც ჩემი რჩეული მაკიაჟის გარეშე მხვდება.
მე სხვა გამოსავალი არ მაქვს – კანი არ მაძლევს საშუალებას კოსმეტიკის გარეშე ვიარო. ვარცხნილობასაც ვცდილობ სულ გავიკეთო და ცხიმიანი თავით არ ვიარო. მოკლედ ვთვლი, რომ მოდუნება არასდროს შეიძლება, არც ქორწილის შემდეგ და არც დეკრეტში. კაცებს მაინც თვალებით უყვართ….
სამსახურის შემდეგ, როგორც წესი, მაკიაჟით ვარ, უბრალოდ ვიახლებ მას თუ საჭიროა, ახლიდან არ ვიკეთებ. მხოლოდ იმ შემთხვევაში თუ რესტორანში ან თეატრში მივდივართ.
მე საერთოდ ჩემთვის ვისმევ მაკიაჟს და არა ქმრისთვის და მხოლოდ მაშინ, როცა მსურს.
უნდა უყვარდეს თუ არა ქმარს ქალი ისეთი, როგორც არის: თმა აჩეჩილი, ჩსტებითა და თვალებზე შავი წრეებით? თუ სახლშიც უნდა გამოიყენონ დეკორატიული კოსმეტიკა?
