ზოიას სასწაული – მკრეხელობისთვის მიღებული გაკვეთილი
1956 წელს, რუსეთის ქალაქ სამარაში, ღვთისმოსავი ქალის ოჯახში სასწაული მოხდა, რომელიც მრავალი ადამიანის რწმენის გაძლიერების მიზეზად იქცა. ეს ამბავი შობის მარხვის პერიოდში, ახალი წლის ღამეს, ერთ ახალგაზრდულ წვეულებას უკავშირდება.
გაქცეული მხიარულება და მკრეხელობა
31 დეკემბერს, ზოიამ, მორწმუნე ქალის შვილმა, რამდენიმე მეგობარი გოგონა და ბიჭი დაპატიჟა წვეულებაზე, რომლის მთავარი მიზანი საცეკვაო გასართობი იყო. მიუხედავად დედის თხოვნისა, რომ არ მოეწყო ხმაურიანი ზეიმი შობის მარხვის პერიოდში, ზოიამ თავისი გაიტანა.
საღამოს, როცა ყველა სტუმარი შეიკრიბა, ზოიას საქმრო, კოლია, არ გამოჩნდა. განაწყენებულმა ზოიამ კედლიდან წმინდა ნიკოლოზის ხატი ჩამოხსნა და განაცხადა:
რაკი ჩემი ნიკოლოზი არ მოვიდა, ამ ნიკოლოზს ჩავჭიდებ ხელს და მასთან ერთად ვიცეკვებ!
მისი მეგობრები შეეცადნენ, შეეჩერებინათ, მაგრამ ზოიამ ირონიულად უპასუხა:
თუ ღმერთი არსებობს, ის დამსჯის!
მოულოდნელი სასჯელი
ცეკვის დაწყებისთანავე, ოთახში წარმოუდგენელი ქარბორბალა ამოვარდა, ელვის კაშკაშა შუქი გაჩნდა და სტუმრები შიშისგან გაიქცნენ. ზოია კი იატაკს მიყინული, გაქვავებული და მარმარილოსავით ცივი დარჩა, გულში ჩაბღუჯული წმინდა ნიკოლოზის ხატით. მისი სხეული ფიზიკურად ცოცხალი იყო, რადგან გული უჩერდებოდა, მაგრამ ვერ მოძრაობდა, არც ჭამა და სმა შეეძლო.
დედის ტანჯვა და ლოცვა
დედა, რომელიც იმ დროს ეკლესიაში ლოცულობდა, სახლში დაბრუნებულმა შვილი ასეთ მდგომარეობაში ნახა და გონება დაკარგა. იგი საავადმყოფოში გადაიყვანეს, თუმცა მალევე გამოწერეს. ამის შემდეგ დედა მხურვალედ ლოცულობდა, უფალს შვილისთვის შეწყალებას ევედრებოდა.
თავზარდამცემი მოწოდება
ოთახში მცხოვრებ ზოიას დროდადრო შემზარავი სიტყვები აღმოხდებოდა:
დედა, ილოცე! ცოდვებში ვიღუპებით! დედა, ილოცე!
მიუხედავად ექიმებისა და სასულიერო პირების მცდელობისა, ვერავინ შეძლო ზოიას ადგილიდან დაძვრა ან მისი ხელებიდან ხატის გამოთავისუფლება.
წმინდა ნიკოლოზის გამოცხადება
ხარების დღესასწაულის წინ, სახლში გამოჩნდა მოხუცი, რომელიც, მორიგეების გადმოცემით, ზოიას დაყვავებით უთხრა:
რაო, მოგბეზრდა განა დგომა?
დაინახეს, როგორ გაქრა იგი მოულოდნელად. მრავალი მიხვდა, რომ ეს მოხუცი თვით წმინდა ნიკოლოზი იყო.
სასწაულის დასრულება და ზოიას გარდაცვალება
ზოიამ 124 დღე გაატარა იატაკზე, სანამ აღდგომის ღამეს ხმამაღლა არ წამოიძახა:
ილოცეთ! ყველამ ილოცეთ! დედამიწა საშინელი ცეცხლით იწვის!
ამ დროს მის სხეულს სიცოცხლის ნიშანწყალი დაუბრუნდა და იგი ლოგინში ჩააწვინეს. თუმცა ზოია მხოლოდ ერთ სიტყვას იმეორებდა:
ილოცეთ! ილოცეთ! ილოცეთ!
მოგვიანებით, ზოიამ მტრედებზე ისაუბრა, რომლებიც, მისი თქმით, მთელი ამ ხნის განმავლობაში საკენკის მსგავს საკვებს მოჰქონდათ მისთვის. აღდგომიდან მესამე დღეს ზოია მშვიდად გარდაიცვალა, აღსარებისა და ზიარების შემდეგ. მისი ბოლო სიტყვები იყო:
ილოცეთ! არა მარტო ჩემთვის.
რწმენის გაძლიერება ხალხში
ზოიას სასწაულმა მრავალი ადამიანი დააბრუნა ღმერთთან. სამარას მცხოვრებლებმა, რომლებმაც ეს ყველაფერი დაინახეს და მოისმინეს, ღმერთი იწამეს, მონათლულები ეკლესიებში წავიდნენ და ქრისტიანული წესით ცხოვრების დაწყება გადაწყვიტეს.
ეს ამბავი რწმენის, თავმდაბლობისა და ლოცვის ძალის ნათელი მაგალითია, რომელიც დღესაც შეგვახსენებს, რომ ღმერთის გზიდან გადახვევას სერიოზული შედეგები შეიძლება მოჰყვეს.
